maschile | | |
Singolare | Plurale | |
Nom.impaenitendŭs Gen.impaenitendī Dat.impaenitendō Acc.impaenitendŭm Voc.impaenitendĕ Abl.impaenitendō
| impaenitendī impaenitendōrum impaenitendīs impaenitendōs impaenitendī impaenitendīs
| di cui non ci si deve pentire (di..) (a, ..) di cui non ci si deve pentire (o) (da,con,in,su,..)
|
femminile | | |
Singolare | Plurale | |
Nom.impaenitendă Gen.impaenitendae Dat.impaenitendae Acc.impaenitendăm Voc.impaenitendă Abl.impaenitendā
| impaenitendae impaenitendārum impaenitendīs impaenitendās impaenitendae impaenitendīs
| di cui non ci si deve pentire (di..) (a, ..) di cui non ci si deve pentire (o) (da,con,in,su,..)
|
neutro | | |
Singolare | Plurale | |
Nom.impaenitendŭm Gen.impaenitendī Dat.impaenitendō Acc.impaenitendŭm Voc.impaenitendŭm Abl.impaenitendō
| impaenitendă impaenitendōrum impaenitendīs impaenitendă impaenitendă impaenitendīs
| di cui non ci si deve pentire (di..) (a, ..) di cui non ci si deve pentire (o) (da,con,in,su,..)
|