Buena navegación con NihilScio!
![]() |
||
NS NihilScio Home Educational search engine Auxilium |
||
Conjugación/declinación
(Es. pueris - amati sunt ...) |
||
| ||
|
Conjugación de: condono, condonas, condonavi, condonatum, condonāre conjugación: 1 - transitivo - attiva (Ita) = donare, sacrificare, assegnare, condonare, (eng) = give as a present, absolve, remit, grant pardon for, deliver up, give over, give up in favor of, set aside in favour of, lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
condono condonas condonat condonāmus condonātis condonant | |
INDICATIVO | |
Pretérito imperfecto | |
condonābam condonābas condonābat condonabāmus condonabatis condonābant | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
condonavi condonavisti, condonasti... condonavit condonavĭmus condonavistis, condonastis... condonavērunt, condonarunt, condonavere... | |
INDICATIVO | |
Pretérito perfecto | |
condonavi condonavisti, condonasti... condonavit condonavĭmus condonavistis, condonastis... condonavērunt, condonarunt, condonavere... | |
INDICATIVO | |
Pretérito plusquamperfecto | |
condonavĕram, condonaram... condonavĕras, condonaras... condonavĕrat, condonarat... condonaverāmus, condonaramus... condonaverātis, condonaratis... condonaverant, condonarant... | |
INDICATIVO | |
Pretérito anterior | |
condonavi condonavisti, condonasti... condonavit condonavĭmus condonavistis, condonastis... condonavērunt, condonarunt, condonavere... | |
INDICATIVO | |
Plusquamperfecto | |
condonavĕram, condonaram... condonavĕras, condonaras... condonavĕrat, condonarat... condonaverāmus, condonaramus... condonaverātis, condonaratis... condonaverant, condonarant... | |
INDICATIVO | |
Futuro imperfecto | |
condonābo condonābis condonābit condonabĭmus condonabĭtis condonābunt | |
INDICATIVO | |
Futuro anterior | |
condonavĕro, condonaro... condonavĕris, condonaris... condonavĕrit, condonarit... condonaverĭmus, condonarimus... condonaverĭtis, condonaritis... condonavĕrint, condonarint... | |
SUBJUNTIVE | |
Presente | |
condonem condones condonet condonēmus condonētis condonent | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito imperfecto | |
condonārem condonāres condonāret condonarēmus condonarētis condonārent | |
SUBJUNTIVE | |
Pretérito perfecto | |
condonavĕrim, condonarim... condonavĕris, condonaris... condonavĕrit, condonarit... condonaverĭmus, condonarimus... condonaverĭtis, condonaritis... condonavĕrint, condonarint... | |
SUBJUNTIVE | |
Plusquamperfecto | |
condonavissem, condonassem... condonavisses, condonasses... condonavisset, condonasset... condonavissēmus, condonassemus... condonavissētis, condonassetis... condonavissent, condonassent... | |
POTENTIAL | |
Presente | |
condonārem condonāres condonāret condonarēmus condonarētis condonārent | |
POTENTIAL | |
Pasado | |
condonavissem, condonassem... condonavisses, condonasses... condonavisset, condonasset... condonavissēmus, condonassemus... condonavissētis, condonassetis... condonavissent, condonassent... | |
IMPERATIVO | |
Presente | |
condona condonate Futuro condonato condonato condonatote condonanto | |
INFINITIVO | |
Presente | |
condonāre | |
INFINITIVO | |
Pretérito perfecto | |
condonavisse, condonasse... | |
INFINITIVO | |
Futuro | |
condonaturum esse, condonaturam esse, condonaturum esse, condonaturos esse, condonaturas esse, condonatura esse... | ir a |
GERUNDIO | |
condonandi, condonando, condonandum, condonando... | de a para por |
SUPINO | |
condonatum | |
PARTICIPLE | significado |
Presente | que |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.condonans Gen.condonantis Dat.condonanti Acc.condonantem Voc.condonans Abl.condonante, condonanti... | condonantes condonantium condonantibus condonantes condonantes condonantibus |
Feminina | |
Nom.condonans Gen.condonantis Dat.condonanti Acc.condonantem Voc.condonans Abl.condonante, condonanti... | condonantes condonantium condonantibus condonantes condonantes condonantibus |
Neutro | |
Nom.condonans Gen.condonantis Dat.condonanti Acc.condonans Voc.condonans Abl.condonante, condonanti... | condonantia condonantium condonantibus condonantia condonantia condonantibus |
PARTICIPLE | significado |
Futuro | que ha de |
Masculino | |
Singolare | Plurale |
Nom.condonaturus Gen.condonaturi Dat.condonaturo Acc.condonaturum Voc.condonature Abl.condonaturo | condonaturi condonaturorum condonaturis condonaturos condonaturi condonaturis |
Feminina | |
Nom.condonatura Gen.condonaturae Dat.condonaturae Acc.condonaturam Voc.condonatura Abl.condonatura | condonaturae condonaturarum condonaturis condonaturas condonaturae condonaturis |
Neutro | |
Nom.condonaturum Gen.condonaturi Dat.condonaturo Acc.condonaturum Voc.condonaturum Abl.condonaturo | condonatura condonaturorum condonaturis condonatura condonatura condonaturis |
- Conjugación completa di condonari Forma pasiva |