auxilior, auxiliāris, auxiliatus sum, - , auxiliāri
conjugación : 1 - intransitivo - deponente - Infinito - Presente - significado: aiutare, intr., (eng) = give aid, assist,
(esp) = ayudar,
|
INDICATIVO |
|
Presente |
|
auxilior
auxiliāris
auxiliātur
auxiliāmur
auxiliamĭni
auxiliantur |
yo ayudo
tú ayudas
él/ella/eso ayuda
nosotros ayudamos
vosotros ayudáis
ellos/ellas ayudan
|
Imperfecto |
|
auxiliābar
auxiliabāris
auxiliabātur
auxiliabāmur
auxiliabamĭni
auxiliabantur
|
ayudaba
ayudabas
ayudaba
ayudabamos
ayudabais
ayudaban
|
Perfecto |
|
auxiliatus sum
auxiliatus es
auxiliatus est
auxiliati sumus
auxiliati estis
auxiliati sunt
Feminina
auxiliata sum
auxiliata es
auxiliata est
auxiliatae sumus
auxiliatae estis
auxiliatae sunt
Neutro
auxiliatum sum
auxiliatum es
auxiliatum est
auxiliata sumus
auxiliata estis
auxiliata sunt
|
ayudé/he/hube ayudado
ayudaste/has/hubiste ayudado
ayudó/ha/hubo ayudado
ayudamos/hemos/hubimos ayudados
ayudasteis/habeis/hubisteis ayudados
ayudaron/han/hubieron ayudados
|
Futuro simple |
|
auxiliābor
auxiliabĕris
auxiliabĭtur
auxiliabĭmur
auxiliabimĭni
auxiliabuntur |
ayudaré
ayudaras
ayudará
ayudaremos
ayudareis
ayudarán
|
Plusquamperfecto |
|
auxiliatus eram
auxiliatus eras
auxiliatus erat
auxiliati erāmus
auxiliati erātis
auxiliati erant
Feminina auxiliata eram auxiliata eras auxiliata erat auxiliatae erāmus auxiliatae erātis auxiliatae erant
Neutro auxiliatum eram auxiliatum eras auxiliatum erat auxiliata erāmus auxiliata erātis auxiliata erant
|
yo había ayudado
tú habías ayudado
él/ella/eso había ayudado
nosotros habíamos ayudado
vosotros habíais ayudado
ellos/ellas habían ayudado
|
Futuro anterior |
|
auxiliatus ero
auxiliatus eris
auxiliatus erit
auxiliati erimus
auxiliati erĭtis
auxiliati erunt
Feminina auxiliata ero auxiliata eris auxiliata erit auxiliatae erimus auxiliatae erĭtis auxiliatae erunt
Neutro auxiliatum ero auxiliatum eris auxiliatum erit auxiliata erimus auxiliata erĭtis auxiliata erunt
|
habré ayudado
habrás ayudado
habrá ayudado
habremos ayudado
habréis ayudado
habrán ayudado
|
|
SUBJUNTIVE |
|
Presente |
|
auxilier
auxiliēris
auxiliētur
auxiliēmur
auxiliemĭni
auxilientur
|
que yo ayude
que tú ayudes
que él/ella/eso ayude
que nosotros ayudemos
que vosotros ayudéis
que ellos/ellas ayuden
|
Imperfecto |
|
auxiliarer
auxiliarēris
auxiliarētur
auxiliarēmur
auxiliaremĭni
auxiliarentur
|
ayudara /ayudaría/ayudase
ayudaras /ayudarías/ayudases
ayudara /ayudaría/ayudase
ayudáramos /ayudaríamos/ayudásemos
ayudarais /ayudaríais/ayudaseis
ayudaran /ayudarían/ayudasen
|
Perfecto |
|
auxiliatus sim
auxiliatus sis
auxiliatus sit
auxiliati simus
auxiliati sitis
auxiliati sint
Feminina
auxiliata sim
auxiliata sis
auxiliata sit
auxiliatae simus
auxiliatae sitis
auxiliatae sint
Neutro
auxiliatum sim
auxiliatum sis
auxiliatum sit
auxiliata simus
auxiliata sitis
auxiliata sint
|
haya ayudado
hayas ayudado
haya ayudado
hayamos ayudado
hayáis ayudado
hayan ayudado
|
Plusquamperfecto |
|
auxiliatus essem
auxiliatus esses
auxiliatus esset
auxiliati essēmus
auxiliati essētis
auxiliati essent
Feminina auxiliata essem auxiliata esses auxiliata esset auxiliatae essēmus auxiliatae essētis auxiliatae essent
Neutro auxiliatum essem auxiliatum esses auxiliatum esset auxiliata essēmus auxiliata essētis auxiliata essent
|
habria\hubiese\hubiere ayudado
habrias\hubieses\hubieres ayudado
habria\hubiese\hubiere ayudado
habriamos\hubiesemos\hubiéremos ayudado
habriais\hubieseis\hubiereis ayudado
habrian\hubiesen\hubieren ayudado
|
|
IMPERATIVO |
|
Presente |
|
-
auxiliāre
-
-
auxiliamĭni
|
-
ayuda tú
-
-
ayudad vosotros
|
|
INFINITIVO |
|
Presente |
|
auxiliāri |
ayudar
|
Perfecto |
|
auxiliatum esse auxiliatam esse auxiliatum esse auxiliatos esse auxiliatas esse auxiliata esse
|
haber ayudado
|
Futuro |
|
auxiliaturum esse auxiliaturam esse auxiliaturum esse auxiliaturos esse auxiliaturas esse auxiliatura esse
|
ir a ayudar |
GERUNDIO |
|
-
auxiliandi
auxiliando
auxiliandum
auxiliando
|
de ayudar
para ayudar
á ayudar
ayudando |
SUPINO |
|
auxiliatŭm |
a ayudar |
auxiliatū |
á ayudar
|
|
|
GERUNDIVO |
|
Masculino |
|
auxiliandus
auxiliandi
auxiliando
auxiliandis
auxiliande
auxiliando |
auxiliandi
auxiliandorum
auxiliandis
auxiliandos
auxiliandi
auxiliandis |
Feminina |
|
auxilianda
auxiliandae
auxiliandae
auxiliandam
auxilianda
auxilianda |
auxiliandae
auxiliandarum
auxiliandis
auxiliandas
auxiliandae
auxiliandis |
Neutro |
|
auxiliandum
auxiliandi
auxiliando
auxiliandum
auxiliandum
auxiliando |
auxilianda
auxiliandorum
auxiliandis
auxilianda
auxilianda
auxiliandis |
|
que ha de ser ayudado
|
|
|
PARTICIPLE
|
|
Presente
|
|
Masculino |
|
|
Caso |
Singular |
Plural |
Nom: |
auxilians |
auxiliantes |
Gen: |
auxiliantis |
auxiliantium |
Dat: |
auxilianti |
auxiliantibus |
Acc: |
auxiliantem |
auxiliantes |
Voc: |
auxilians |
auxiliantes |
Abl: |
auxiliante auxilianti |
auxiliantibus |
Feminina |
|
|
Caso |
Singular |
Plural |
Nom: |
auxilians |
auxiliantes |
Gen: |
auxiliantis |
auxiliantium |
Dat: |
auxilianti |
auxiliantibus |
Acc: |
auxiliantem |
auxiliantes |
Voc: |
auxilians |
auxiliantes |
Abl: |
auxiliante auxilianti |
auxiliantibus |
Neutro |
|
|
Caso |
Singular |
Plural |
Nom: |
auxilians |
auxiliantia |
Gen: |
auxiliantis |
auxiliantium |
Dat: |
auxilianti |
auxiliantibus |
Acc: |
auxilians |
auxiliantia |
Voc: |
auxilians |
auxiliantia |
Abl: |
auxiliante auxilianti |
auxiliantibus |
|
|
Futuro |
|
Masculino |
|
Singolare |
Plurale |
auxiliaturus
auxiliaturi
auxiliaturo
auxiliaturum
auxiliature
auxiliaturo |
auxiliaturi
auxiliaturorum
auxiliaturis
auxiliaturos
auxiliaturi
auxiliaturis |
Feminina |
|
Singolare |
Plurale |
auxiliatura
auxiliaturae
auxiliaturae
auxiliaturam
auxiliatura
auxiliatura |
auxiliaturae
auxiliaturarum
auxiliaturis
auxiliaturas
auxiliaturae
auxiliaturis |
Neutro |
|
Singolare |
Plurale |
auxiliaturum
auxiliaturi
auxiliaturo
auxiliaturum
auxiliaturum
auxiliaturo |
auxiliatura
auxiliaturorum
auxiliaturis
auxiliatura
auxiliatura
auxiliaturis |
|
|
|
El comparativo y el superlativo son irregulares o ausentes
maschile |
|
|
Singolare
|
Plurale
|
|
Nom.auxiliaris
Gen.auxiliaris
Dat.auxiliari
Acc.auxiliarem
Voc.auxiliaris
Abl.auxiliari
|
auxiliares
auxiliarium
auxiliaribus
auxiliares
auxiliares
auxiliaribus
|
|
declinación de la palabra: auxiliaris, auxiliaris,auxiliare
significado: soccorrevole, ausiliare, 3decl.
declinación : Aggettivo Dat.: masc. sing.
|
maschile |
|
|
Singolare
|
Plurale
|
|
Nom.auxiliaris
Gen.auxiliaris
Dat.auxiliari
Acc.auxiliarem
Voc.auxiliaris
Abl.auxiliari
|
auxiliares
auxiliarium
auxiliaribus
auxiliares
auxiliares
auxiliaribus
|
femminile |
|
|
Singolare
|
Plurale
|
|
Nom.auxiliaris
Gen.auxiliaris
Dat.auxiliari
Acc.auxiliarem
Voc.auxiliaris
Abl.auxiliari
|
auxiliares
auxiliarium
auxiliaribus
auxiliares
auxiliares
auxiliaribus
|
neutro |
|
|
Singolare
|
Plurale
|
|
Nom.auxiliare
Gen.auxiliaris
Dat.auxiliari
Acc.auxiliare
Voc.auxiliare
Abl.auxiliari
|
auxiliaria
auxiliarium
auxiliaribus
auxiliaria
auxiliaria
auxiliaribus
|
|
|
|
|
Buscar en los clásicos en la web
|
NS-NihilScio ©2009-2016
|