Buona navigazione con NihilScio!
![]() |
|||||||||||
NS NihilScio Educational search engine Home |
|||||||||||
|
|||||||||||
|
- Coniugazione completa di altercare altercare = altercare: Verbo attivo INFINITO Presente |
significato | |
Presente | |
altercāre | altercare |
Perfetto | |
altercavisse, altercasse | avere altercato |
- Coniugazione completa di altercare Forma passiva |
Coniugazione di: alterco, altercas, altercavi, - , altercāre coniugazione: 1 - intransitivo - attiva (I verbi intransitivi assumono la forma passiva con valore impersonale) Italiano: altercare, disputare, intr., (eng) = wrangle, altercate, < lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego alterco tu altercas ille altercat nos altercāmus vos altercātis illi altercant | Io alterco Tu alterchi Egli/Ella/Esso alterca Noi alterchiamo Voi altercate Essi/Esse/Loro altercano |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego altercābam tu altercābas ille altercābat nos altercabāmus vos altercabatis illi altercābant | Io altercavo Tu altercavi Egli/Ella/Esso altercava Noi altercavamo Voi altercavate Essi/Esse/Loro altercavano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego altercavi tu altercavisti, altercasti ille altercavit nos altercavĭmus vos altercavistis, altercastis illi altercavērunt, altercarunt, altercavere | Io altercai Tu altercasti Egli/Ella/Esso altercò Noi altercammo Voi altercaste Essi/Esse/Loro altercarono |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego altercavi tu altercavisti, altercasti ille altercavit nos altercavĭmus vos altercavistis, altercastis illi altercavērunt, altercarunt, altercavere | Io ho altercato Tu hai altercato Egli/Ella/Esso ha altercato Noi abbiamo altercato Voi avete altercato Essi/Esse/Loro hanno altercato |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego altercavĕram, altercaram tu altercavĕras, altercaras ille altercavĕrat, altercarat nos altercaverāmus, altercaramus vos altercaverātis, altercaratis illi altercaverant, altercarant | Io avevo altercato Tu avevi altercato Egli/Ella/Esso aveva altercato Noi avevamo altercato Voi avevate altercato Essi/Esse/Loro avevano altercato |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego altercavĕram, altercaram tu altercavĕras, altercaras ille altercavĕrat, altercarat nos altercaverāmus, altercaramus vos altercaverātis, altercaratis illi altercaverant, altercarant | Io ebbi altercato Tu avesti altercato Egli/Ella/Esso ebbe altercato Noi avemmo altercato Voi aveste altercato Essi/Esse/Loro ebbero altercato |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego altercavĕram, altercaram tu altercavĕras, altercaras ille altercavĕrat, altercarat nos altercaverāmus, altercaramus vos altercaverātis, altercaratis illi altercaverant, altercarant | Io avevo altercato Tu avevi altercato Egli/Ella/Esso aveva altercato Noi avevamo altercato Voi avevate altercato Essi/Esse/Loro avevano altercato |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego altercābo tu altercābis ille altercābit nos altercabĭmus vos altercabĭtis illi altercābunt | Io altercherò Tu altercherai Egli/Ella/Esso altercherà Noi altercheremo Voi altercherete Essi/Esse/Loro altercheranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego altercavĕro, altercaro tu altercavĕris, altercaris ille altercavĕrit, altercarit nos altercaverĭmus, altercarimus vos altercaverĭtis, altercaritis illi altercavĕrint, altercarint | Io avrò altercato Tu avrai altercato Egli/Ella/Esso avrà altercato Noi avremo altercato Voi avrete altercato Essi/Esse/Loro avranno altercato |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego altercem tu alterces ille altercet nos altercēmus vos altercētis illi altercent | Io alterchi Tu alterchi Egli/Ella/Esso alterchi Noi alterchiamo Voi alterchiate Essi/Esse/Loro alterchino |
CONGIUNTIVO | |
ego altercārem tu altercāres ille altercāret nos altercarēmus vos altercarētis illi altercārent | Io altercassi Tu altercassi Egli/Ella/Esso altercasse Noi altercassimo Voi altercaste Essi/Esse/Loro altercassero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego altercavĕrim, altercarim tu altercavĕris, altercaris ille altercavĕrit, altercarit nos altercaverĭmus, altercarimus vos altercaverĭtis, altercaritis illi altercavĕrint, altercarint | Io abbia altercato Tu abbia altercato Egli/Ella/Esso abbia altercato Noi abbiamo altercato Voi abbiate altercato Essi/Esse/Loro abbiano altercato |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego altercavissem, altercassem tu altercavisses, altercasses ille altercavisset, altercasset nos altercavissēmus, altercassemus vos altercavissētis, altercassetis illi altercavissent, altercassent | Io avessi altercato Tu avessi altercato Egli/Ella/Esso avesse altercato Noi avessimo altercato Voi aveste altercato Essi/Esse/Loro avessero altercato |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego altercārem tu altercāres ille altercāret nos altercarēmus vos altercarētis illi altercārent | Io altercherei Tu altercheresti Egli/Ella/Esso altercherebbe Noi altercheremmo Voi alterchereste Essi/Esse/Loro altercherebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego altercavissem, altercassem tu altercavisses, altercasses ille altercavisset, altercasset nos altercavissēmus, altercassemus vos altercavissētis, altercassetis illi altercavissent, altercassent | Io avrei altercato Tu avresti altercato Egli/Ella/Esso avrebbe altercato Noi avremmo altercato Voi avreste altercato Essi/Esse/Loro avrebbero altercato |
IMPERATIVO | |
Presente | |
āltercā altercāte Futuro altercāto altercāto altercatōte altercanto | alterca altercate altercherai altercherà altercherete altercheranno |
INFINITO | |
Presente | |
altercāre | altercare |
Perfetto | |
altercavisse, altercasse | avere altercato |
GERUNDIO | |
altercandi, altercando, altercandum, altercando | di altercare ad a altercare altercare da, con.. altercare |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che alterca |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.altercans Gen.altercantis Dat.altercanti Acc.altercantem Voc.altercans Abl.altercante | altercantes altercantium altercantibus altercantes altercantes altercantibus |
Femminile | |
Nom.altercans Gen.altercantis Dat.altercanti Acc.altercantem Voc.altercans Abl.altercante | altercantes altercantium altercantibus altercantes altercantes altercantibus |
Neutro | |
Nom.altercans Gen.altercantis Dat.altercanti Acc.altercans Voc.altercans Abl.altercante | altercantia altercantium altercantibus altercantia altercantia altercantibus |
- Coniugazione completa di altercare Forma passiva |
Coniugazione di: altercatur, altercabatur, , - , coniugazione: 1 - intransitivo - passiva (I verbi intransitivi assumono la forma passiva con valore impersonale) Italiano: altercare, disputare, intr., (eng) = wrangle, altercate, < lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
altercatur | |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
altercabatur | |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
altercabitur | |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
altercetur | |
CONGIUNTIVO | |
altercaretur | |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
altercaretur |
- Coniugazione completa di altercari altercare = >
altercari: Verbo deponente IMPERATIVO - Coniugazione completa di altercare Forma deponente |
IMPERATIVO | significato |
IMPERATIVO | |
Presente | |
altercare altercamĭni Futuro altercari | alterca altercate |