Buona navigazione con NihilScio!
![]() |
|||||||||||||||
NS NihilScio Educational search engine Home |
|||||||||||||||
|
|||||||||||||||
|
- Coniugazione completa di absolvere absolvere = absolvere: Verbo attivo INDICATIVO Perfetto |
INDICATIVO | significato |
Perfetto | |
ego absolvi tu absolvisti, absolsti ille absolvit nos absolvĭmus vos absolvistis, absolstis illi absolvere, absolvērunt, absolrunt | Io assolsi Tu assolvesti Egli/Ella/Esso assolse Noi assolvemmo Voi assolveste Essi/Esse/Loro assolsero |
INDICATIVO | significato |
Passato prossimo | |
ego absolvi tu absolvisti, absolsti ille absolvit nos absolvĭmus vos absolvistis, absolstis illi absolvere, absolvērunt, absolrunt | Io ho assolto Tu hai assolto Egli/Ella/Esso ha assolto Noi abbiamo assolto Voi avete assolto Essi/Esse/Loro hanno assolto |
significato | |
Presente | |
absolvĕre | assolvere |
Perfetto | |
absolvisse, absolsse | avere assolto |
Futuro | |
absoluturum esse, absoluturam esse, absoluturum esse, absoluturos esse, absoluturas esse, absolutura esse | essere per |
Coniugazione di: absolvo, absolvis, absolvi, absolutŭm, absolvĕre coniugazione: 3 - transitivo - attiva Italiano: assolvere, (eng) = absolve, exculpate, discharge, shrive, accomplish,   (esp) = soltar, desatar, absolver, < lang. Latino |
INDICATIVO | |
Presente | |
ego absolvo tu absolvis ille absolvit nos absolvīmus vos absolvītis illi absolvunt | Io assolvo Tu assolvi Egli/Ella/Esso assolve Noi assolviamo Voi assolvete Essi/Esse/Loro assolvono |
INDICATIVO | |
Imperfetto | |
ego absolvebam tu absolvebas ille absolvebat nos absolvebamus vos absolvebatis illi absolvebant | Io assolvevo Tu assolvevi Egli/Ella/Esso assolveva Noi assolvevamo Voi assolvevate Essi/Esse/Loro assolvevano |
INDICATIVO | |
Perfetto | |
ego absolvi tu absolvisti, absolsti ille absolvit nos absolvĭmus vos absolvistis, absolstis illi absolvere, absolvērunt, absolrunt | Io assolsi Tu assolvesti Egli/Ella/Esso assolse Noi assolvemmo Voi assolveste Essi/Esse/Loro assolsero |
INDICATIVO | |
Passato prossimo | |
ego absolvi tu absolvisti, absolsti ille absolvit nos absolvĭmus vos absolvistis, absolstis illi absolvere, absolvērunt, absolrunt | Io ho assolto Tu hai assolto Egli/Ella/Esso ha assolto Noi abbiamo assolto Voi avete assolto Essi/Esse/Loro hanno assolto |
INDICATIVO | |
Trapassato prossimo | |
ego absolvĕram, absolram tu absolvĕras, absolras ille absolvĕrat, absolrat nos absolverāmus, absolramus vos absolverātis, absolratis illi absolvĕrant, absolrant | Io avevo assolto Tu avevi assolto Egli/Ella/Esso aveva assolto Noi avevamo assolto Voi avevate assolto Essi/Esse/Loro avevano assolto |
INDICATIVO | |
Trapassato remoto | |
ego absolvĕram, absolram tu absolvĕras, absolras ille absolvĕrat, absolrat nos absolverāmus, absolramus vos absolverātis, absolratis illi absolvĕrant, absolrant | Io ebbi assolto Tu avesti assolto Egli/Ella/Esso ebbe assolto Noi avemmo assolto Voi aveste assolto Essi/Esse/Loro ebbero assolto |
INDICATIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego absolvĕram, absolram tu absolvĕras, absolras ille absolvĕrat, absolrat nos absolverāmus, absolramus vos absolverātis, absolratis illi absolvĕrant, absolrant | Io avevo assolto Tu avevi assolto Egli/Ella/Esso aveva assolto Noi avevamo assolto Voi avevate assolto Essi/Esse/Loro avevano assolto |
INDICATIVO | |
Futuro semplice | |
ego absolvam tu absolves ille absolvet nos absolvemus vos absolvetis illi absolvent | Io assolverò Tu assolverai Egli/Ella/Esso assolverà Noi assolveremo Voi assolverete Essi/Esse/Loro assolveranno |
INDICATIVO | |
Futuro anteriore | |
ego absolvĕro, absolro tu absolvĕris, absolris ille absolvĕrit, absolrit nos absolverĭmus, absolrimus vos absolverĭtis, absolritis illi absolvĕrint, absolrint | Io avrò assolto Tu avrai assolto Egli/Ella/Esso avrà assolto Noi avremo assolto Voi avrete assolto Essi/Esse/Loro avranno assolto |
CONGIUNTIVO | |
Presente | |
ego absolvam tu absolvas ille absolvat nos absolvāmus vos absolvātis illi absolvant | Io assolva Tu assolva Egli/Ella/Esso assolva Noi assolviamo Voi assolviate Essi/Esse/Loro assolvano |
CONGIUNTIVO | |
ego absolvĕrem tu absolvĕres ille absolvĕret nos absolverēmus vos absolverētis illi absolvĕrent | Io assolvessi Tu assolvessi Egli/Ella/Esso assolvesse Noi assolvessimo Voi assolveste Essi/Esse/Loro assolvessero |
CONGIUNTIVO | |
Perfetto | |
ego absolvĕrim, absolrim tu absolvĕris, absolris ille absolvĕrit, absolrit nos absolverĭmus, absolrimus vos absolverĭtis, absolritis illi absolvĕrint, absolrint | Io abbia assolto Tu abbia assolto Egli/Ella/Esso abbia assolto Noi abbiamo assolto Voi abbiate assolto Essi/Esse/Loro abbiano assolto |
CONGIUNTIVO | |
Piuccheperfetto | |
ego absolvissem, absolssem tu absolvisses, absolsses ille absolvisset, absolsset nos absolvissēmus, absolssemus vos absolvissētis, absolssetis illi absolvissent, absolssent | Io avessi assolto Tu avessi assolto Egli/Ella/Esso avesse assolto Noi avessimo assolto Voi aveste assolto Essi/Esse/Loro avessero assolto |
CONDIZIONALE | |
Presente | |
ego absolvĕrem tu absolvĕres ille absolvĕret nos absolverēmus vos absolverētis illi absolvĕrent | Io assolverei Tu assolveresti Egli/Ella/Esso assolverebbe Noi assolveremmo Voi assolvereste Essi/Esse/Loro assolverebbero |
CONDIZIONALE | |
Passato | |
ego absolvissem, absolssem tu absolvisses, absolsses ille absolvisset, absolsset nos absolvissēmus, absolssemus vos absolvissētis, absolssetis illi absolvissent, absolssent | Io avrei assolto Tu avresti assolto Egli/Ella/Esso avrebbe assolto Noi avremmo assolto Voi avreste assolto Essi/Esse/Loro avrebbero assolto |
IMPERATIVO | |
Presente | |
absolve absolvite Futuro absolvito absolvito absolvitote absolvunto | assolvi assolvete assolverai assolverà assolverete assolveranno |
INFINITO | |
Presente | |
absolvĕre | assolvere |
Perfetto | |
absolvisse, absolsse | avere assolto |
Futuro | |
absoluturum esse, absoluturam esse, absoluturum esse, absoluturos esse, absoluturas esse, absolutura esse | essere per |
GERUNDIO | |
absolvendi, absolvendo, absolvendum, absolvendo | di ad a da, con.. |
SUPINO | |
absolutŭm | a/ad |
PARTICIPIO | significato |
Presente | che assolve |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.absolvens Gen.absolventis Dat.absolventi Acc.absolventem Voc.absolvens Abl.absolvente | absolventes absolventium absolventibus absolventes absolventes absolventibus |
Femminile | |
Nom.absolvens Gen.absolventis Dat.absolventi Acc.absolventem Voc.absolvens Abl.absolvente | absolventes absolventium absolventibus absolventes absolventes absolventibus |
Neutro | |
Nom.absolvens Gen.absolventis Dat.absolventi Acc.absolvens Voc.absolvens Abl.absolvente | absolventia absolventium absolventibus absolventia absolventia absolventibus |
PARTICIPIO | significato |
Futuro | che assolverà |
Maschile | |
Singolare | Plurale |
Nom.absoluturus Gen.absoluturi Dat.absoluturo Acc.absoluturum Voc.absoluture Abl.absoluturo | absoluturi absoluturorum absoluturis absoluturos absoluturi absoluturis |
Femminile | |
Nom.absolutura Gen.absoluturae Dat.absoluturae Acc.absoluturam Voc.absolutura Abl.absolutura | absoluturae absoluturarum absoluturis absoluturas absoluturae absoluturis |
Neutro | |
Nom.absoluturum Gen.absoluturi Dat.absoluturo Acc.absoluturum Voc.absoluturum Abl.absoluturo | absolutura absoluturorum absoluturis absolutura absolutura absoluturis |
- Coniugazione completa di absolvi Forma passiva |
- Coniugazione completa di absolvere absolvere = absolvere: Verbo attivo INFINITO Presente |
Coniugazione di: absolvo, absolvis, absolvi, absolutŭm, absolvĕre coniugazione: 3 - transitivo - attiva Italiano: assolvere, (eng) = absolve, exculpate, discharge, shrive, accomplish,   (esp) = soltar, desatar, absolver, < lang. Latino |